Het lijkt erop, dat er vandaag de dag weinig is veranderd in de wijze, waarop het lokale bestuur is ingericht. Geen tot nauwelijks invloed door de burger en een min of meer regenteske houding van bestuurders. Ongeveer zoals Thorbecke het begin 19e eeuw heeft bedacht.
Natuurlijk zijn er tegenkrachten en laten kiezers zich niet meer foppen. Kijk maar naar de overweldigende verkiezingswinsten, die geboekt werden bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2014. Een beweging van betrokken inwoners, die meer tweerichtingsverkeer en openheid eisen van het lokale bestuur.
Maar toch, kennelijk zit het politieke systeem dusdanig in elkaar, dat de behoudende en gevestigde partijen er steeds weer in slagen de invloed van lokale partijen in te dammen of hen te isoleren. Weinig verheffend en weinig democratisch! Men hoopt kennelijk, dat het wel weer over zal waaien vanuit de gedachte “iedereen deed een plas en alles bleef zoals het was”.
Een miskenning en onderschatting van de lokale kiezers!
Een belangrijke rol lijkt weggelegd te zijn door de wijze, waarop (veranderende) wetgeving tot stand kan komen. Voor bijvoorbeeld een wijziging van onze grondwet is een 2/3 meerderheid vereist in een tweetal sessies in beide kamers der Staten-Generaal.
En daarbij is het instituut Eerste Kamer vooral bedoeld als rem op het snel door kunnen voeren van gewenste maatschappelijk ontwikkelingen.
Kamerleden, die voor 4 jaar (getrapt) worden gekozen door leden van Provinciale Staten en die gedurende die termijn ook weinig tot niet in de openbaarheid treden.
Wrang, als je bedenkt, dat fractievoorzitters uit die Eerste Kamer tijdens de campagne voor de verkiezingen van de Provinciale Staten vervolgens met elkaar op TV in debat gaan op basis van landelijke thema’s.
En ook de lijsttrekkers uit de Tweede Kamer leveren een uitermate grote bijdrage aan dit foute mediacircus.
Landelijke politici, die niet over de provincie gaan praten met elkaar over thema’s, die niet over de provincie gaan.
Maar ook de rol van de media is een bedenkelijke.
Politici zeggen wat kiezers willen horen. Media nodigen politici uit om hun zegje te doen. Kiezers vinden belangrijk waar media over schrijven.
En zo hebben we te maken met de Cirkeldriehoek van de Stilstand, die ervoor zorgt dat er nooit echt iets verandert in het polderlandschap.
Iedere verkiezing denk ik weer: dit kan niet stompzinniger, infantieler, lachwekkender. Media, die vooral gericht zijn op kijkcijfers en te weinig investeren in eigen onafhankelijke journalistiek en meningsvorming.
Binnen dit behoudende krachtenveld zijn echter de lokale partijen bezig aan een opmars en hebben zij in de provincie Zuid-Holland de krachten gebundeld binnen de Verenigde Lokale PartijenZuid-Holland.
Dit initiatief is geboren door lokale partijen uit de Bollenstreek.
De Verenigde Lokale Partijen Z-H doet mee in alle districten van Zuid-Holland (Lijst 14)en herbergt ook een groot aantal kandidaten uit de Bollenstreek.
Vanuit Noordwijkerhout zijn dat Sjaak van den Berg, Richard Brouwer en Jaap de Moor.
Lokaal bestuur met een verbinding naar en beïnvloeding van het provinciaal bestuur.
Uiteraard zal ik u geen stemadvies geven. Daar gaat u zelf over, zo mogelijk weloverwogen en betrokken.
Jaap de Moor, kandidaat Statenlid Lijst 14 (Verenigde Lokale Partijen Z-H)